Göğsümde filler, kafamda uçağı kaçırma endişesi, sırtımda 7 kiloluk çantam, at gibi yorulmuş bir şekilde otobüs bekliyorum. Neyse ki durakta boş yer var, çöküyorum bir yere. Midem bulanıyor, otobüs gecikiyor. Gitmek istemememe rağmen otobüs gelmezse durakta havalimanına gidecek başka insanlarla birlikte taksiye binme hesapları yapıyorum. Ben b planları arasında bocalarken sallana sallana 60-65 yaşlarında bir teyze geliyor ve biz "oturan"ların karşısında duraksıyor. 3-4 saniyelik o sürede ben ancak kendime geliyorum ve yer vermeye niyetlenmişken yanımdaki adam benden hızlı davranıp yer vermek zorunda kalıyor. Teyze oturduğunda ise yanında ondan biraz daha yaşlı görünen bir kadına dönüp "onlar genç, ayakta da beklerler. biz yaşlıyız, hastayız. belimiz, dizimiz problemli" gibi şeyler söylüyor ah'laya uh'laya. Diğer teyze ise "yaa yaa evet. tabi" diye onaylıyor.
Aradan 5 dakika ya geçiyor ya geçmiyor, yer kapan teyze kendi otobüsünün geldiğini fark edip kaçırmamak için ayağa kalkıyor ve koşmaya başlıyor. O koştukça teni bronzlaşıyor, dizi "ben mi ağrıyormuşum lan allahsız!" dercesine kıvrılıyor, saçları siyahlaşıp kıvırcıklaşıyor, kadın gittikçe dişlekleşiyor. Otobüse binip aynı psikolojik baskıyı başkasına uygulayıp oturduğunda ise bir bakıyorum: Elvan Abeylegesse.
Eyvallah, yaşlılık insanın başına gelebilecek en acımasız şeylerden biri. Vücudun sürekli arıza yapan araba gibi. Lastiğini toparlıyorsun, tamponu düşüyor. Silecekleri tamir ediyorsun, farı yanmıyor. Beynin "yapabilirim" dediği çoğu şeyi vücut yapamıyor. Başkalarına ihtiyaç duyuyorsun hatta muhtaç oluyorsun. Hem ruhsal hem fiziksel olarak tam bir yetersizlik hali. Zamanında genç ve sağlıklı olan her insanın kendine kabul ettirmesinin çok zor olduğu bir durum.
Ama arkadaş, yaşlılığıyla prim yapan duygu sömürücüsü insanlara hakikaten uyuz oluyorum. Bari teşekkür etmek yerine -her ne kadar zorunda kalsa da- sana yer veren adamın arkasından "ah bacağım, oy dizim. onlar genç. ben yaşlıyım" diye konuştuğunu unutup ceylan gibi otobüse sekme be kadın! Bari sağlıklı olan bedenini hastalıklı gösterip hakaret etme. Hadi her şeyi geçtim, genç insan her zaman sağlıklı olmak zorunda değil ki. Kaldı ki sağlıklı insanlar da yorulur. Genciz diye ölelim mi anlamıyorum ki!
Yemin ediyorum insanı yaşlılardan ve yaşlılardan soğutuyorsunuz. Umarım yaşlanınca sağlığım elverir de sizin gibi koltuk sevdalısı olmam.
2 yorum:
aaaah, çok benzer bir şeyi de antreman çıkışında yaşamıştım ben... 8 km koşmuş, üzerine halter antramanına girmişim; ayakta durmayı bırak nefes alacak takatim kalmamış.. sırf gencim diye teyzenin biri cık cıklayarak yerimden kaldırmıştı beni ya.. o günü hiç unutmadım.. o günden beri de tüm teyzelere düşmanım :D
Yaşlılar arasında saygıyı hak edenler çok azaldı. Ah Nietzsche abimiz aramızda olsaydı da onla dertleşseydik acziyet halindeki insanları. Bir insan sırf yaşlı diye saygı hak etmez, açık net söylüyorum. Saygı kazanılan ve kaybedilen bir şeydir.
Benim trende yaşadığım olay : Yaşlı amcanın biri, hızlı trene bindi, ilk duraktayız daha, üniversitedeyiz yani. Hep üniversiteli gençler var. Gençler oturdu, yaşlılar geç bindi hayliyle. Gençler yer veriyor zaten. Ama şişman bir çocuk duymadı ya da oralı değil. Amca aynen şunu söyledi (Halbuki yer verebilecek en az 100 genç var trende) : Niye yer vermiyorsun? Biz gençken böylemiydik be! O sırada genç kalktı, gayet kibardı. Ama çirkef moruk arkasından 'bak işte otura otura ne hale gelmişsin. Git de biraz yürü zayıflarsın' diye bağırdı. Çocuk tek sözcük etmeden uzaklaştı. Yeminle adamı boğasım geldi. Böyle pislik insanlar ne saygısından bahsediyor. O çocuk adama bir tane çaksa, çocuğu alkışlardım, ama kibarlığını bozmadı. Ben de şişman insanlardan pek haz etmem. Onların suçuymuş gibi gelir. Ama gencecik bir çocuğu toplum içinde böyle rencide etmek filan... Geçeceksin o işleri. Midemi kaldırıyor bu insanlar artık.
Altın günü yapmaya gidip, pazara gezmeye gidip de okulda 8 saat ders dinleyip, çıkışta 8 saat eşekler gibi kafede çalışmış gençlerden yer bekleyen o zilli teyzeler sizi de unutmadım. Terbiyesiz moruklar sizi.
Yorum Gönder