Kitabın bir bölümünde, tam olarak kaç seneleri arasında yaşadığını öğrenemediğim Mehmed Gökçınar isimli hippi şair -ki kendisinin Tatlı Meleğim filminde Türkan Şoray yüzünden hippi olup bitlenen Ediz Hun gibi bir tipi olduğunu tahmin ediyorum- tarafından yazılmış dumanlı bir şiire yer verilmiş. Okuyunca tebessüm ettirdi. Bir yerlerde dursun istedim.
Aşk olsun bu nimete
Püf püfteki himmete
Şehri İstanbul'daki
Şu bete berekete.
Huri gılmanla doldu
Döndü sanki cennete
Can kurban o hırpani
Sürü sürü afete
Cilve varken kim bakar
Yakada, yende bite
Teklif ve tekellüfe
İçkili ziyafete
Hacet yoktur o bitnik
Güzelleri davete
Hatta ne efsun gerek
Ne muhtaç keramete
Nefesten bir haber ver
Müheyyadır ülfete
Yalın ayaklı turist
Kız ya oğlan afete
Paspal gonca bir dişe
Hepsi fit muhabbete
Dil bilmeye hacet yok
Anlaşır İşarete
Otellere boş ver sen
Aynasızlar erkete
Çek işmarı al götür
Kelelerde halvete
Dalga duman alemi
Uygundur kıyafete
Hepsi hayran bizdeki
Bazularda kuvvete
Aşkbazlık fennindeki
Hünerle maharete
Çekdirince üç nefes
Kalmaz reca minnete
Topuktan şahin başa
Sarıl selvi kaamete
Doyum olmaz zevkine
Ta yevmi kıyamete
İşte böyle gün doğdu
Berduşandan millete
Kam alınır felekten
Dumanlar doğru tüte
Hak berekat efendim
Lutfolmaz bundan öte
Conu ile İngirid
Adriyenle Polete
Sözler bile kesildi
Gelecek yaz niyette
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder